(Mevlid Kandili)

MEVLÂNA’yım ben!

Kul miyarı gönül ile alınır
Gecenin yüceliği
Cümle mümin kulun gönlüne ışık verir
Gecenin, günün
Ay doğdu, yumak sardı
Kulun mantığı doğruya vardı
Bu gece ‘Yüce’ dendi
Geldi, gece gün oldu
Dünyanın yüzü güldü
Çünkü, Allah’ımın nurundan
En çok nasip alan kulun
Gelişine dünya şahadet etti
Aydınlanmasını nasip ettiği kullar
Etrafında toplandı
Şansınıza söz edeyim
Günümde yanıma gelenden
Daha şanslı olduğunuzu bildireyim
Günümde yanıma gelen
Meclisi kuranlarla
Fani olarak konuşurdum
Gününüze geldim
Allah’ımın nuruna
Vakıf olarak bildirdim
Günümde aradım
Gününüzde bulduğumu bildirdim
Farkı çoktur
MUHAMMED MUSTAFA
Aleyhisselam efendimizin
Şefaati’ne sığındık
Yardımını diledik cümle için
Onun dileği de
Cümle yaratılmışlar için
Yarattın Allah’ım, şaşırtma

Dünya;
Merhamet dilemek için değil
Layık olmak için çalışmalı
Baba evladına verir beklemez
Beklediği evladının üstünlüğüdür
Ne üstüne? İnsanlık, insanlığın ispatı
Dünyada hayvan da yaşar
Hayvana üstünlük gerekmez
Çünkü karakter bulunmaz
Can yolunda savaşır
Cananı bilmez
İnsanlık, Cananına koşar
Candan geçer

Söz diyene de ki;
MEVLÂNA değil
Söz, Allah’ımın
MEVLÂNA postane
GARİB postacı
Allah’ım cümleden razı olsun
Dünyayı düşündüm
Kulu pişirdim
Allah’ım dünyayı
Ne güzel yaratmış
Kulun gönlüne yatmış

Dünyanın denizine
Dağına, ağacına
Dalına söz edilmez
Deniz kir tutmuş denmez
Denizin kiri kulun teridir
Kul kirletir
Kulun kiri olmasa
Denize çöp koymasa
Kir mi olur?
Allah’ın yoluna edilen her kötü söz
Denize atılan çöpe benzer
Denizde çöp kalmaz, sahile atar
Layık olmayan kullar
Denizi çöplü görür
Nasibini almaz
Kirli diye giremez
Bilinse ki deniz kir tutmaz

Allah yolunun hamalı
Dünyanın mümin kuludur
Dünyayı bildi
Gönülden sildi
Olana uydu
Allah’ım dedi
Sırtından gaflet yükünü attı
Hamallık bu
Layık olmayanın denizi pis olur

Umut olmasa
Kul gönüle koymasa
Yaşamak zor denir
Allah’ım her işini bilir de verir
Kul olanı bileydi
Dünyada huzur mu olurdu?
Yoldan diyen
Gaipten söz eden yanılmasın
Yolun gidişini, inişini, çıkışını
Allah’ım sevgili Peygamberine dahi
Kendi şahsı için bildirmedi
Sadece vazifesi olanı verdi
Gaip, dünya kuluna kapalı
Öyle olmasa ‘Gaip’ mi denirdi?
Bilinenin dışından haber yok
İzin verilen, kulun yoluna konur
Demeyin; Sen verirsin
Ben de veremem
Verdiğim izin kadar
Kulu eğitmeye.
Olanı demezsen
Kulun inanması olamaz
Allah’ımın hikmetinden
Sual edilmez
Dünya kuluna
Gaipten söz verilmez
Yani söylenmesi için gaip
Kula bildirilmez
 

ALLAH’a ısmarladık

Lailahe illallah Muhammedür Resulullah